FEEST

Hier is het eind, het eind van het feest
kom, we gaan naar beneden
de bloemen zijn dood, de flessen zijn leeg
het was mooi, maar nu is het verleden

De menigte weg, de herrie verstomd
wat het waard was zal moeten blijken
kom met me mee, stap uit de zon
de wereld hoeft nu niet te kijken

Hemelvaartsochtend, heldere zon
kom, we gaan naar beneden
het feest is geëindigd zoals het begon
lach nog eenmaal voor mij, wees tevreden

Jij was zo mooi
jij was prachtig
maar jij hebt je strijd nu gestreden

BLAUW

Ik heb vannacht gedronken en gezien
hoe geen vrouw ooit krijgt wat ze verdient
het zien duurt een seconde, de gedachte blijft voor altijd
ik heb vannacht gedronken en gezien

Ik heb vannacht gekeken en beleefd
hoe geen vrouw ooit terugkrijgt wat ze geeft
er is geen macht ter wereld die niet vroeg of laat opzij trapt
ik heb zojuist gekeken en beleefd

Ik heb zojuist gedronken en gezien
hoe jij van mij nooit krijgt wat je verdient
als weer één die altijd vooruit en daarom nooit opzij kijkt
ik heb zojuist gekeken en gezien

Blauw, blauw, blauw
keer ik terug naar jou

Het zien duurt een seconde, de gedachte blijft voor altijd
hier kom ik aan, hier ben ik lief, ik geef mezelf aan jou

HET WERK VAN GOD

Het plafond lijkt honderd meter hoog
de ramen geven licht als in een kerk
aan een blinkend’ witte wolk van beddengoed en zilverwerk
mijn mond voelt stijf en droog

Met alles raak je ooit verzoend
maar ik, ik zweef boven de grond
mijn gevoel is nog wel puur, maar mijn gedachten tollen rond
er is niets dat ik kan doen

Als met een simpele beweging van de hand
heeft iets of iemand je leven uitgewist
en niet dat van iemand anders die door niemand wordt gemist
mijn hoofd schreeuwt moord en brand

Ik kijk naar het werk van God
naar de gaten die het slaat
de zon verlicht de lege plek die jij achterlaat
die ik zie als het werk van God

VOLLE MAAN

Volle maan, volle maan
ik wacht buiten de zaal
en luister naar de echo
van een luid en hels kabaal
ik voel me leeg en nutteloos
mijn arbeid is gedaan
mijn vriend beroer nu maar de toets die zingt
we moeten gaan

Volle maan, volle maan
ik heb net veel gezien
van oude trouwe rauwe lust
door jou gewekt misschien
ik voel me leeg en rusteloos
mijn arbeid is gedaan
mijn vriend, beroer nu maar de toets die zingt
we moeten gaan

Volle maan, volle maan
wie zijn wij ooit geweest
voor we rechtop konden staan
de gave is onze geest

ALCOHOL EN TRANEN

Een zuiver hart kent geen sentiment
overpeinzing in een bijna leeg café
het tikken van de ballen neem ik mee
het biljart van alles nog het meest present

Het zuiver hart, het kent geen sentiment
het is een veilig hart, uit op zelfbehoud
ik zie dit nu, ik heb mezelf herkend
ik ben vrij en ik heb het koud

Het zuiver hart zucht zachtjes van genot
het klopt tevreden in de maneschijn
en waar het was is alles nu kapot
maar ach, het wilde lief en aardig zijn

Alcohol en tranen tonen mij aan jou
alcohol en tranen drijven mij naar jou
De tranen voor m’n vader
en de tranen voor m’n vrouw
de tranen voor de wereld
en de tranen van berouw
maar ook de tranen van de wodka
de tranen van berouw

RIVIER

De rivier is oppermachtig
een waarachtig vrouwelijk dier
haar water glinstert prachtig
iedereen kijkt naar de rivier

Transparant als water hun verlangen en hun hoop
hun oogopslag is net een open lade
transparant hun woede, kijk, je ziet het aan de loop
van de mannen en de vrouwen aan de kade

Transparant de heupbeweging en de korte lach
voor één seconde voel ik God’s genade
transparant de lucht op deze hemelsblauwe dag
ah vandaag zullen we dansen aan de kade

Vandaag liep ik hier eerder langs en keek naar de rivier
en ik, ik kreeg de tranen in m’n ogen
als deze stad beweegt en leeft, ontstaat dat leven hier
bij de geparfumeerde oude stenen bogen

Ik deed m’n ogen dicht en luisterde naar de rivier
en in de verte de geluiden van de haven
als je me ooit begraven moet, begraaf me dan maar hier
bij de stemmen van de joden en de slaven

KLEINE STILLE STRIJD

Soms hoor je hier een haast satanisch hol geluid
zwaar weerkaatsend van de huizen aan de overkant
soms niet de lieve stoute giechel van de bruid
vlak voor zij zich in een langgerekte zucht ontspant

Luister naar de stemmen in de tijd
wat ons drijft, het is een kleine stille strijd

Soms hoor je mannen machtig vloeken hier op straat
en de machteloze klappen van het onverstand
hoe een vrouwenstem in tranen overslaat
zwaar weerkaatsend van de huizen aan de overkant

Ik hoor hun stemmen schreeuwen in de tijd
wat ons drijft, het is een kleine stille strijd

Dus neem me zachtjes in je armen voor de man het doek laat vallen
de neonlampen aandoet en de zwoele gloed verdwijnt
want uit de kou zijn we gekomen, in de kou moeten we teruggaan
het enig ding dat telt is wie we samen konden zijn

We stoeien in de branding van een broeierige tijd
wat ons drijft, het is een kleine stille strijd

VRIENDEN

Zo werden vrienden vrienden
op een zonderling, plechtig moment
een van ons zweeg
de ander zei niets
maar we hadden elkaar herkend

Zo werden vrienden vrienden
zonder woorden, zonder contract
een van ons zweeg
de ander zei niets
maar we hadden een band en een pact

Ik kijk in de gloed van je ogen
onbevangen en zonder venijn
jij weet en ik weet
de vriend van vandaag
kan de vijand van morgen zijn

Zo werden vrienden vrienden
een krachtig, de ander niet
een van ons zweeg
de ander zei niets
zo werden vrienden vrienden

Jij weet en ik weet
de vriend van vandaag
mag de vijand van morgen nooit zijn