The Scene - 2 Meter Sessie (1997)
| Hoesfoto: |  |
| Bestelnummer: | VaraGram/Radio Records 487 745-2. |
| Releasedatum: | 11 April 1997. |
| Bezetting: | Thé Lau (zang, gitaar), Eus van Someren (gitaar), Emilie Blom van Assendelft (bas, achtergrondzang), Jeroen Booy (drums) en Otto Cooymans (toetsen, achtergrondzang). |
| Productie: | Jan Douwe Kroeske. |
| Informatie: | Dit album bevat registraties van drie verschillende '2 Meter Sessies'; een akoestische sessie op 11 december 1990, een elektrische op 24 maart 1993 en een uitgebreide sessie met strijkers en blazers op 9 november 1996. |
| Tracks: | 1. Rigoreus.
5:47 2. Blauw. 4:28 3. De Stem Die Fluistert In De Nacht. 2:48 4. Rauw, Hees, Teder. 4:04 5. Open. 5:20 6. Liefde. 5:07 7. Steenworp. 3:45 8. Wild En Luidruchtig. 5:08 9. Bruid. 4:47 10. Het Werk Van God. 4:41 11. Slapen, Dromen, Zweten. 3:12 12. De Schaduw Van Het Kruis. 3:55 13. Iedereen Is Van De Wereld. 4:35 14. Brand. 3:10 |
| Hoestekst: | Dit
is Nederland, een land van kunstkenners,
voetballiefhebbers, concertgangers, grafische virtuozen,
noem maar op. Jaren geleden kwam ik er tot mijn
teleurstelling en schrik achter dat ons land niet zozeer
een land van popliefhebbers is. Als je in een Amsterdams
café een gesprek over Ajax hoort, dan hoor je de taal
van de afficionado. Gaat het gesprek over André Hazes,
dan is het woord 'leuk' bepalend voor de toon. Ik heb
eens een enquête gehouden met de volgende vraag: Stel,
je bent in het bezit van een auto, een koelkast en een CD-speler?
Eén van de drie moet eruit, welke kies je? Negen van de
tien keer is dat de CD-speler. Probeer het maar eens. Er
is eigenlijk maar één dag in het jaar dat ik het gevoel
heb in een land van muziekafficionado's - sterker, van
rockafficionado's - te leven en dat is tijdens Pinkpop.
Kogelharde tot ontroerende bands doen het land deinen. Op wat ik hierboven beweer zijn natuurlijk uitzonderingen en waarschijnlijk de grootste (in elk geval de langste) daarvan luistert naar de naam Jan Douwe Kroeske, kortweg JD. Het is dan ook geen wonder dat hij het gezicht van Pinkpop mede bepaalt. Verder is hij bij mijn weten als enige Nederlander doorgedrongen tot de Belgische rockzender Studio Brussel (een station waarvan ik zou willen dat er één in Nederland was, waar ze mijn soort muziek draaien, zeg maar), en heeft hij een voor Nederlandse begrippen onwaarschijnlijk goed programma op de buis. Sterker, een programma dat al jaren stand houdt terwijl je commerciële muziekprogramma's ziet komen en verdwijnen. De '2 Meter Sessies', waarin je goede bands kan horen en zien en dat allemaal live. In de '2 Meter Sessies' zijn in de loop der jaren steeds grotere namen verschenen (de samenstellers hebben een positie, zo hoorde ik, waarin ze als de manager van Aerosmith moeilijk doet, lachend zeggen 'Bekijk 't maar'). Terwijl wij weten dat met name de Britten en Amerikanen geen hoge pet ophebben van de techniek, camera en geluid buiten hun gebied. Vaak ook wel terecht. Toch lopen daar Hollandse jongens met camera's rond, zitten ze achter de knoppen en worden verzoeknummers zelfs door de lastigste Britse rakkers gespeeld. Volgens mij komt dat vooral door de grote toewijding waarmee het programma wordt gemaakt. Vaak als je een TV-opname hebt, moet je als regel niet op de cameramensen letten omdat er altijd wel één chagerijnig of ongeïnteresseerd is; de regisseur krijg je meestal niet te zien en tijdens de gitaarsolo wordt keurig de bassist in beeld gebracht. Dit alles gaat bij de '2 Meter Sessies' heel anders. Teamwork en toewijding en niks van 'Het is maar Nederpop'. The Scene heeft drie van deze sessies gedaan. Eerst akoestisch alleen voor de radio, opgenomen bij de NOS; toen elektrisch, en inmiddels voor TV het afgelopen jaar akoestisch, elektrisch, met blazers en strijkers, met percussie, met toeters en bellen zoals ze zeggen. We zijn daar erg trots op kan ik u zeggen. Zoals we erg trots zijn op deze CD. Zoals we erg trots zijn om JD als fan te hebben. Namens The Scene, |
[Albums] |