5 PLATEN VAN THÉ LAU

MENZO (B) Juni 2007

The Scene is terug. Sinds 28 mei ligt '2007', het nieuwste album van Thé Lau en co, in de rekken. De Nederlandse rockgroep stak tien klassiekers van weleer in een nieuw kleedje. Hou us vast aan de takken van de bomen voor fijne versies van onder andere 'Open', 'Zuster' en 'Samen'. The Scene klinkt nu op plaat zoals de band vroeger op het podium klonk. The Scene kreeg tijdens de opnames bezoek van een pak artiesten. Zo kwamen van Vlaamse kant Tom Barman en Sarah Bettens meezingen op respectievelijk 'Rigoreus' en 'Blauw'. Wij zijn fan van Thé Lau, maar waar is de rauwe Hollander zelf fan van? Hieronder zijn vijf favoriete platen, in willekeurige volgorde. Leve de eigenzinnigheid.

EMINEM - THE MARSHALL MATHERS ELPEE
Sommige mensen kijken ervan op dat ik Eminem geweldig vind. Helaas voor hen is dat wel zo. Latere tracks ('Lose Yourself', 'Toy Soldiers') vind ik nog beter, maar deze plaat is als geheel zeer sterk. Ik heb Eminem aan het werk gezien in de Amsterdam Arena, dat was een tegenvaller. Volgens mij omdat hiphop niet thuishoort in een voetbalstadion. Het bier was er trouwens duur en niet oké. Later hoorde ik dat tientallen bezoekers met hartritmestoornissen moesten worden afgevoerd vanwege de zeer harde bassen.

RANDY NEWMAN - SONGBOOK VOL. 1
Meteen naar het andere uiterste. De dag dat Randy Newman besloot zijn werk opnieuw op te nemen, alleen met vleugel, is een gezegende geweest. Zijn spel gaat door merg en been en zijn teksten mogen er natuurlijk ook zijn. Soms bijtend, soms ronduit ontroerend. Een paar jaar geleden heb ik hem zien optreden, ook in zijn eentje. Dat was in Haarlem. "Weten jullie dat deze stad is vernoemd naar een wijk in New York?"

JANIS JOPLIN - PEARL
Op het moment vind ik hotte vrouwelijke sterren zoals Pink, Christina Aguilera en Shakira spannender dan hun mannelijke tegenhangers, maar ze hebben nog een eindje te gaan willen ze Janis Joplin evenaren. De meeste 'oude' platen draai ik zelden, maar deze komt jaarlijks meermaals uit de kast. Een zeer hoog 'merg en been'-gehalte, met als hoogtepunt 'A Woman Left Lonely'. Haar tragische, voortijdige dood telt niet mee in mijn bewondering.

RED HOT CHILI PEPPERS - CALIFORNICATION
Sinds de komst van de CD zijn er niet veel verschenen die ik integraal draai. Deze is een uitzondering. Hij spettert en knettert van begin tot eind. Ik had de plaat mee in de auto naar Menton, Frankrijk. Na 1438 kilometer verveelde de muziek nog steeds niet. Sterker, de normaal lange rit vloog om. In mijn opinie de beste rock-funkband ter wereld, beter nog dan U2, en dat wil wat zeggen. Overigens was ik vorige zomer in Werchter, waar ik constateerde dat The Who live nóg beter waren. Dat was voor mij een bemoedigende ervaring, dat begrijpt u.

MOKE - SHORLAND
Deze zullen niet veel lezers kennen. Moke is vernoemd naar 'Mokum', jiddisch voor 'Amsterdam'. Met The Scene heb ik onlangs opgenomen in de legendarische Studio 150, gevestigd aan de Lauriergracht en de favoriete studio van o.a. Paul Weller, die Moke daar ontdekte en meteen als special guests meenam naar Londen. Op de hoes staat een sticker met deze quote van Paul: "F*cking smashing tunes". Ikzelf zou me niet direct zo uitdrukken, maar ik ben het wel met hem eens. Een zeer sterk debuut.
«


[Media]