PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT Jos Bloemkolk, 21 januari 2005

Thé Lau (52) wil feest. Dat strookt niet met het beeld van een melancholieke zanger/liedjesschrijver. Maar je moet hem maar eens zien optreden met band, met de Vlaamse zangeres Yasmine en met het uit jonge vrouwen bestaande tangostrijkkwartet Pavadita. Dan is Thé Lau een grappige, plagerige man die naast klasse ook vreugde en plezier uitstraalt. De naam van het programma: 'Overspel', dat morgenavond te zien is in het Ledeltheater in Oostburg.

Lau pakt uit. Drie jaar geleden hief hij zijn band The Scene op, daarna trad hij meestal alleen met een toetsenist op. Lau: "De keus was nu: nog kleiner - alleen ik - of met alle toeters en bellen die je maar kunt verzinnen. Zes jaar lang heb ik in een cocon van licht gezeten, waarbuiten alles donker was. Nu is er veel licht. We proberen zo uitbundig mogelijk te zijn."

"Een grote kick is ook dat ik niet de hele avond fysiek aanwezig hoef te zijn. Ik kan even weg en het blijft goed. Er zitten een paar songs bij waar ik me meer gitarist dan zanger voel, vooral als we met ons tienen op het podium staan. Dan moet ik zelfs oppassen dat ik niet te veel sta te luisteren in plaats van te spelen. En ik ben dol op duetten met vrouwen. Het is altijd een soort flirt, maar nooit dezelfde."

Het nieuwe programma is afgelopen weekeinde in première gegaan in 'De Kleine Komedie' in Amsterdam. In zekere zin keert Lau ermee terug naar het begin. "Ik ben nu ruim dertig jaar bezig. Ik heb, toen ik begon, van Bram en Freek een platform gekregen in Neerlands Hoop Express. Ik heb daar veel aan gehad. Ik vond dat ik nu een podium moest schenken aan aanstormend talent."

"Ik hoop dat Yasmine haar programma ook hier in Nederland kan doen. Ze zingt vertaalde songs van Leonard Cohen. Met hem voel ik me verwant, zoals ik me verwant voel met alle singer-songwriters van die generatie." Lau noemt Yasmine een diva. Dat is ze in eigen land. Hij zou graag zien dat zij hier ook doorbreekt. "Ik ben altijd gecharmeerd geweest van het fenomeen vedette. Dat kennen we hier niet. Je moet gewoon blijven en ook weer niet; dat is een van de dingen die het artiestenvak in Nederland zo moeilijk maken."

BALLADE
Ook het Pavadita-kwartet gaat het wat Lau betreft nog ver brengen. Het doet mee in verscheidene Lau-nummers en het speelt drie tango's, waarvan Lau er een meezingt. "Een stuk van Astor Piazzolla met tekst van iemand die luistert naar de naam Horacio Ferrer: 'Ballade Voor Een Gek', een titel die ik natuurlijk zelf had willen bedenken. Ik heb de tekst letterlijk laten vertalen en hem tot iets zingbaars gekneed. Die gek is gek van verliefdheid en doet heel rare dingen. Hij heeft een halve meloen op zijn hoofd en een gestreept overhemd geschilderd op zijn borst. En hij nodigt zijn geliefde uit zijn ’supersportillusie’ te bestijgen. Toen ik dat eenmaal kon zingen, dat mengsel van uitbundigheid en melancholie, voelde ik me helemaal thuis."

"Als je streeft naar intensieve muziek, is het allemaal hetzelfde. Fado, tango, flamenco, blues - het zijn loten van dezelfde boom. Als je het niet met overgave doet, wordt het een straf. Als het optreden gedaan is, wil ik dat mensen iets gevoeld hebben dat aan hun leven raakt. Dat is geen strijd met de zaal, maar met mezelf. Als je de video ziet met het laatste optreden van Brel in de Olympia in Parijs, snap je dat. Bij Brel was het een veldslag. Dat heb ik niet. Hij moest ook altijd kotsen, voordat hij opging. En hij trad soms drie keer per dag op..."

De schrijver Thé Lau, die vorig jaar zijn eerste roman 'Hemelrijk' publiceerde, is nu even naar de achtergrond gedrongen. "Ik ben er wel mee bezig op verloren momenten; dat schrijven laat me niet meer los. Maar ik word nu meer in beslag genomen door vijf nieuwe nummers in het programma, die ik nog wil verbeteren." «