THEATERTOURNEE 'OVERSPEL' - 15-01-2005 - DE KLEINE KOMEDIE, AMSTERDAM
THÉ LAU KRAAKT ALS
VANOUDS
DE VOLKSKRANT Alexander Nijeboer, 17 januari 2005 Amper twintig was Thé Lau toen hij zijn podiumdebuut maakte. Als jonge, onervaren muzikant gaven Freek de Jonge en Bram Vermeulen hem de kans mee te spelen in Neerlands Hoop Express. In de laatste twee decennia van de vorige eeuw groeit Lau met zijn band The Scene uit tot de grondlegger van de Nederpop. De laatste jaren toerde hij met sobere, intieme, maar prachtige muziekprogramma's langs de Nederlandse schouwburgen. In 'Overspel' heeft de ingetogen en intieme omlijsting van zijn vorige voorstellingen plaatsgemaakt voor uitbundigheid. Lau staat niet alleen met zijn vaste begeleider, toetsenist Jan-Peter Bast, op het podium, maar heeft jong talent uitgenodigd om hen een podium te bieden. Net als Neerlands Hoop hem in 1973 bood. De gastenmuzikanten heeft Lau eigenlijk niet nodig om te schitteren, maar wat mag de bezoeker van 'Overspel' hem dankbaar zijn dat hij hen uitnodigde. Het tango strijkkwartet Pavadita zorgt voor van passie dampende muzikale intermezzo's en zorgt samen met de band voor heerlijke, fris klinkende arrangementen als Lau zijn klassiekers zingt: 'De God Van Nederland', 'Blauw', 'Liefde' en 'De Vriendschap'. De Vlaamse zangeres Yasmine vertaalde nummers van Leonard Cohen en staat in België al sinds 1993 op het podium. Wat een overrompelende podiumpersoonlijkheid - wat een indrukwekkende rockdiva. Haar duetten met Thé Lau behoren tot de hoogtepunten van de avond. De doorleefde, krassende stem naast frisse, heldere bravoure. Vanaf februari wordt Yasmine afgelost door de Nederlandse zangeres Maartje Teussink, die in 2000 nog winnares was van De Grote Prijs van Nederland. Thé Lau heeft zich in 'Overspel' omringd met prachtige talenten, maar toont ook zelf zijn onovertroffen klasse. Zijn stem kraakt en snerpt. Zijn teksten raken je en de muziek, die door merg en been trekt, dreunt zelfs nog tot diep in de nacht na. Thé Lau lost met prachtige muziek de belofte in die in iedere voorstellingn van zijn hand verborgen ligt en zoals hij die al jaren nakomt. Het is pure blues, wars van zangtechniek, maar boordevol oprechte emotie. « [Media] |