ROTTERDAMS DAGBLAD Hans Belder, 26 maart 2003

Even leek het vuur van The Scene weer op te laaien. De eind jaren zeventig opgerichte (nog Engelstalig geörienteerde) rockband van leadzanger Thé Lau verkeerde in de zomer van 2001 weer in topconditie en tourde, aangespoord door het succes van de uitgebrachte hitverzamelaar, enthousiast langs de poppodia. Het waren de laatste stuiptrekkingen van een roemruchte formatie. Lau bleek zijn eigen nest ontgroeid en zette solo zijn ambities kracht bij met het uitbrengen van het album 'De God Van Nederland'.

Onder dezelfde titel staat hij met toetsenist Jan-Peter Bast in het theater. De transformatie van grote podia, clubs en festivals naar de intimiteit van kleine zalen is niet ongemerkt aan Thé Lau's werk voorbijgegaan. Meer ingetogen dan ooit zingt hij zijn gloedvolle liedjes. De sobere setting van deze tour, drummer ontbreekt, geven de prachtige teksten van de 52-jarige zanger ruim baan. Thé Lau schildert magistraal met woorden. Waarbij minimalisme tot zijn specialiteit behoort. Geen woord te veel, elke zin is raak. Bijtend en staccato formuleert hij zijn poëzie. Zoals in de titelsong van 'De God Van Nederland': 'de god van Nederland laat de geest graag vrij bewegen, maar de greep van zijn strenge hand houdt de stoutste dromen tegen'.

Lau's explosieve zangstijl geeft elk lied een onderhuidse spanning mee. Zijn stem laat zich het best omschrijven als de gelijknamige Scene-hit: 'Rauw, Hees, Teder'. Bescheiden haast Thé Lau zich te melden dat hij met de titel van zijn theatersolo niet op zichzelf doelt. "Dat misverstand wordt steeds hardnekkiger. Mijn zoon kreeg laatst bij het binnenkomen van de klas te horen: 'Je bent te laat Jezus!'." Naast meer nieuw werk (rillingen bij 'De Vriendschap') duiken Thé Lau en Jan-Peter Bast samen soepel en goed gedoseerd in het nog altijd ijzersterke The Scene-hitarchief. Ondanks dat Thé het lang weet uit te stellen moet ook 'Iedereen Is Van De Wereld' (meezingversie) er aan geloven. «