ROCK WERCHTER 2002: DE BACKSTAGE-TAPES
HUMO (B) Gert van Nieuwenhove, 9 juli 2002 Thé Lau speelde in Werchter op z'n Arno's: het begon rustig, en de knallers en de meezingers zaten keurig achteraan. Thé Lau: "Ik heb me altijd afgevraagd waarom ik me hier meer thuis voel dan in mijn eigen land. We hadden net voor Humo een handtekeningensessie, en ik pik er meteen de Nederlanders uit. Ik heb me één keer vergist. Hoe dat komt? Nederlandse gezichten zijn brutaler. Als je in Nederland iets wil bereiken moet je je ellebogen meer gebruiken, en een grote bek opzetten. En niemand laat je daar uitpraten. Het is die hang naar het snelle, terwijl ik heel langzaam denk. In mijn kennissenkring word ik daarom zelfs voor dom versleten, en dat vind ik niet erg. Na de dood van Pim Fortuyn zag je het ook: het lijk was nog niet koud, of iedereen wist op de televisie al precies hoe het in mekaar zat." De teksten van je CD
'De God Van Nederland' waren af voor Fortuyn stierf, maar hij zindert
er wel doorheen. Een hoop rappers zeggen
dan: we zijn profeten. Ik ben gisteren
weggelopen bij Rammstein. De oude The
Scene-songs en de nieuwe songs pasten perfect, vond ik. Je leek me in het
begin ook heel onzeker. Bij welke zinnen
voelde je vandaag het meest toen je ze zong? [Media] |