PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT Ernst Jan Rozendaal, 9 Oktober 2001

Zanger/gitarist Thé Lau is begaan met het wel en wee van de wereld. Dat blijkt uit teksten van liedjes als 'Iedereen Is Van De Wereld', 'Beschaving' en 'Helden'. Zijn betrokkenheid maakt het hem onmogelijk zich tijdens concerten te onttrekken aan de actualiteit. Dat betekent dat hij zaterdag in het Arsenaaltheater in Vlissingen zeker toespelingen zal maken op de aanslagen in Amerika en de oorlog in Afghanistan. "Ik zou het raar vinden daar met geen woord over te reppen."

Het is inmiddels traditie dat Lau enkele maanden per jaar de optredens met The Scene afwisselt voor een solotournee langs theaters. Voor zijn huidige programma, dat genoemd is naar zijn verhalenbundel 'De Sterren Van De Hemel', krijgt hij ondersteuning van toetsenist Jan-Peter Bast en gitarist Alan McLachlan. "Ik ben heel opgetogen over het samengaan van akoestisch en elektrisch gitaarspel. Af en toe lijkt het één instrument. En Jan-Peter speelt zoveel verschillende instrumenten, van piano en trekzak tot synthesizer, dat de variatie in geluid enorm is."

ENGAGEMENT
Op het programma staan (van The Scene) bekende nummers als 'Open' en 'Iedereen Is Van De wereld', maar ook een aantal nieuwe liedjes die een plek krijgen op de solo-CD die Lau volgend voorjaar hoopt uit te brengen. Eén van de liedjes ("Een lap tekst van vijf minuten.") sluit nauw aan bij wat op het ogenblik in Afghanistan gebeurt, vertelt Lau. "Dat maakt het liedje actueel, maar ik vind dat je je sowieso van dat soort gebeurtenissen bewust moet zijn als je optreedt. Ik vind engagement van artiesten vanzelfsprekend. Een cabaretier kan zich er deze week ook niet vanaf maken met alleen maar wat mopjes en geen woord over Afghanistan. Voor mij is het belangrijkst dat mensen naar huis gaan en nadenken over wat ik heb gezegd en gezongen. Daarom heb ik altijd al liedjes gemaakt die over dit soort zaken gaan, maar nu vind ik het nog belangrijker."

Een soloprogramma biedt Lau mogelijkheden die hij tijdens rockoptredens met The Scene niet heeft. "Dan moet ik altijd uitgaan van een compleet arrangement voor een band. Nu hoeft dat niet. Ik kan kiezen voor de bezetting en muzikale inkleuring die ik wil. In het theater ligt bovendien de nadruk veel meer op de tekst. Alles is gegroepeerd rondom de zang, terwijl de stem van de zanger in een rockband eigenlijk gelijkwaardig is aan de andere instrumenten. Niet alleen het publiek, ook ik richt in het theater al mijn aandacht op de tekst. Met The Scene raak ik wel eens een stukje tekst kwijt. In het theaterprogramma zou het zeer pijnlijk zijn als ik een stukje tekst vergeet. Muzikaal geldt hetzelfde. Een misslag op gitaar wordt bij een concert van The Scene lang niet altijd door het publiek opgemerkt. In het theater is zoiets meteen een knaller van een fout. Al met al is dus een veel grotere concentratie vereist."

Lau zal niet alleen liedjes zingen maar ook een stukje voorlezen uit zijn vorig jaar verschenen verhalenbundel 'De Sterren Van De Hemel'. Volgens hem is het verschil tussen het schrijven van een liedtekst en een verhaal niet zo groot. "Mooi taalgebruik vereist een muzikaal gevoel. Ik hecht aan klank en ritme. Een lomp geschreven tekst kun je niet voorlezen. Ik merk het zelf op het podium. Als ik zit te lezen is het soms bijna muziek." «

[Media]