OOR Patrick Oxsener, 20 april 1996

Rollins, Harvey, Pumpkins... The Scene-voorman Thé Lau weet nog donders goed wat er te halen valt op de muzikale wereldmarkt. Maar wat weet de peetvader van de Nederlandstalige rock eigenlijk van de nieuwste ontwikkelingen in zijn eigen landje? Een taaie Nederhoppoppunk-luistertest moet uitsluitsel geven.

"Ik denk dat het qua raden nogal pijnlijk gaat worden", verontschuldigt Thé Lau zich alvast van tevoren. Hij heeft het Nederlandstalige gebeuren niet meer zo bijgehouden de laatste tijd. Niet dat de 43-jarige tekstdichter/songschrijver van The Scene zijn touch met het muzikale heden is kwijtgeraakt, zeker niet. De achtste Scene-plaat 'Arena' laat juist horen dat de groep prima in staat is om zich staande te houden binnen het heersende popklimaat. De sound is nog steeds erg The Scene, Thé Lau klinkt weer behoorlijk Thé Lau, maar de muziek op 'Arena' heeft die extreme dynamiek meegekregen die past bij de jaren negentig. "Ik laat me muzikaal ook graag inspireren door internationale bands. Smashing Pumpkins bijvoorbeeld, die nieuwe plaat is echt geweldig! En P.J. Harvey. 'Wild En Luidruchtig' is geïnspireerd door Henry Rollins ja, maar niet muzikaal hoor. Die enorme woede van die man, die mes-op-de-tafel-mentaliteit, dat sprak me enorm aan." De spanning en originaliteit die Thé Lau in de muziek van bijvoorbeeld de Smashing Pumpkins vindt, mist hij node bij Nederlandstalige bands. "Laten we het zo zeggen: ik hoor niet vaak Nederlandstalige dingen die me het zweet in de handen bezorgen." Eens kijken of we daar verandering in kunnen brengen...

DE BENGELS - 'WAT ZE ZEGT IS WAAR'
Zodra de band invalt, verschijnt een flauwe glimlach op zijn gezicht. "Kijk, dit bedoel ik nou. Dat loopje van die gitarist, dat kan helemaal niet meer tegenwoordig! Ik heb geen idee wat dit is. Bengels? Wel een beetje doorsnee. Ik zou dit bijna Schlager noemen. Een lied hoort voor mij te klinken alsof alle instrumenten de zanger volgen. Hier hobbelt de zanger achter het deuntje aan. Weet je, dit is echt zo'n groep waarvan ik me afvraag wat ze in de auto draaien op weg naar een concert. Ik denk Radio 3."

NEUK - 'VOLWASSEN'
"Dit vind ik nou wel leuk! Misschien juist omdat het haaks staat op wat ik zelf doe. (zingt na in plat Amsterdams:) Rrrot op! Hahaha. Wat is dit? Neuk? Jaja, recht voor zijn raap. Zelf zou ik dat niet kunnen, dat directe. Zit niet in me, goed opgevoed hè. 'Varken Met Succes' op de nieuwe plaat klinkt voor mijn doen best agressief, maar dat nummer is eigenlijk meer hilarisch bedoeld. In 'Junkie Met Talent' (over Kurt Cobain) kan ik mijn agressie beter kwijt. ...Hè, is het nummer al afgelopen? Lekker kort, hou ik wel van. (als het geweld weer losbarst:) ...Oh, nou ja, mooie break dan. Verrassend. Dit soort bands vind ik voornamelijk heel charmant. Door die eendimensionale, aardse benadering van muziek. Kijk, als je je band Neuk noemt, weet je eigenlijk bij voorbaat al dat je nooit succes zult hebben. Toen we de plaat opnamen in de 'Arena', hing er een aankondiging voor een concert van de groep Mojo Nixon & The Toad Liquors. Ik had sterk de neiging om daar naartoe te gaan, maar ik heb het uiteindelijk maar niet gedaan. Een groep met zo'n fantastische naam, daarvan kan de muziek alleen maar tegenvallen. Dat is ook een soort wet in het bandjeswezen, de beste bands hebben de slechtste namen. The Scene is ook een hele slechte naam."

OSDORP POSSE - 'ZO SIMPEL'
Hij blijft lang en aandachtig luisteren. "Is dit de Osdorp Posse? Ik ken ze eigenlijk alleen van een interview dat ik een keer op televisie heb gezien met die zanger. Hoe heet-ie, Def P. Vond ik heel innemend. Goh, wat rapt die jongen snel zeg! Ja, dit vind ik te gek. Hiphop spreekt me op zich niet zo aan, maar dit kan ik tenminste volgen. Het klinkt als een fotocollage, fraai knip- en plakwerk waar iets overheen getekend is. Of zo."

Def P. is zo'n beetje de spreekbuis van zijn generatie. Ben jij dat ook voor de jouwe?
"Nee, ik spreek alleen voor mezelf. Als je een spreekbuis voor een groep mensen wil zijn, heb je lef nodig. Dat heb ik niet, ik heb charisma, haha."

PETER DE KONING - 'HET IS ALTIJD LENTE IN DE OGEN VAN DE TANDARTSASSISTENTE'
"Jajaja, ik heb dit weleens gehoord. Dit vind ik dus helemaal niets. De band rammelt aan alle kanten, dat hoor je meteen. Nee, dit is een kant van de Nederlandstalige popmuziek die ik verafschuw. Te hoerig, te welwillend, te slap. Met die Guus Meeuwis heb ik dat ook. Ik hoor geen enkele toewijding. Ik bemerk meer een instelling van 'als we een liedje maken, komt-ie misschien wel in de Top 40'. Ik kom ook erg vaak bij de tandarts de laatste tijd. Dus een lentegevoel krijg ik al helemaal niet van de ogen van de tandartsassistente. Spoel maar door."

DE HEIDEROOSJES - 'GOEDE TIJDEN, SLECHTE TIJDEN'
"Is dit Barbypop, of Eindeloos? Oh ja, de Heideroosjes, leuke naam. Vind ik wel aardig, maar niet zo goed als de Posse. Ik vind het wel mooi dat deze groep zowel Engelse als Nederlandse teksten heeft. Voor ons bleek dat vroeger een onoverkomelijke barrière. Je zong of in het Nederlands, of in het Engels, allebei was verkeerd. En als je Nederlandstalige nummers schreef en Engelse vertalingen maakte voor de internationale markt, dan was dat 'verraad aan de Nederlandse taal'. Dat is nu gelukkig allemaal veranderd."

Waarom heb jij uiteindelijk voor Nederlandse teksten gekozen?
"Elke Nederlander denkt dat-ie vloeiend Engels spreekt, maar dat doet niemand dus. Laat staan dat hier iemand goed in het Engels kan schrijven. Voor mij is in het Engels schrijven echt ondenkbaar geworden. Zelfs een simpel briefje vind ik al moeilijk. Met Nederlands kan ik veel meer kanten op."

Tegenwoordig moet Nederlandstalige muziek vooral melig zijn, zo lijkt het. Meeuwis, Höllenboer, dit nummer...
"Ik heb daar eigenlijk niet zo over nagedacht, maar je hebt wel gelijk. Kijk, een nummer mag best grappig zijn, maar meligheid heeft uiteindelijk geen waarde. Op de middelbare school las ik 'Adriaan & Olivier' van Leonard Huizinga. Die boekjes zaten vol dwaze, studentikoze humor. Huizinga leverde er ook altijd commentaar bij en het viel me op dat hij elk boekje bitterder begon te klinken. Hij had succes, maar wilde vooral serieus worden genomen en dat was niet het geval. Wat dat betreft won Vestdijk. Snap je?"

VALS LICHT - 'ALLES WAT IK VOEL'
Na een tijdje haalt hij vragend zijn schouders op. "Wel moeilijk wat je allemaal vraagt hoor. Het is eigenlijk tegen mijn principes om te oordelen over dingen die ik voor het eerst hoor. Maar goed, wie zijn dit? Zitten ze bij ons boekingsbureau? Sorry, ik heb geen idee. Vals Licht, nooit van gehoord. Ja, ik vond het een slechte film. (Luistert aandachtig verder). Aan de teksten hoor je dat deze zanger nadenkt. En er staat ook echt een band. Dat gebeurt niet vaak. Nederlandstalige bands denken vaak: zo, de tekst is klaar dus het liedje ook. Maar hier hoor ik een soort oorlog tussen muziek en tekst die uiteindelijk vrij onbeslist blijft. Dat is een pré voor de tekst, want de muziek is al behoorlijk heftig. Vind je dat die jongen zoals ik zingt? Het is niet te hopen voor hem, want ik heb toch echt niet gekozen voor dit stemgeluid. Het laatste jaar heb ik pas gemerkt dat ik ook mooi kan zingen. Maar dan moet ik een octaaf lager en dan kom ik niet meer boven de muziek uit."

DE PARELS EN DE FUNKY REDDINGSBRIGADE - 'BROODJES VIS'
"Een soort bossanova of zo." Thé gaat er eens goed voor zitten, zo lijkt het. Maar zodra de eerste regel ('soms heb ik zin in een broodje vis') voorbij is, vloeit alle aandacht direct weg. Hoofdschuddend: "Hadden we het net niet over meligheid? Trouwens, als ze dit funk noemen, dan hoop ik voor ze dat deze cassettekopie slecht is. Want als ik hierachter Sly Stone zou draaien, dan zou het verschil behoorlijk pijnlijk zijn. Ik heb ondertussen al zo'n zes generaties drummers ingestampt dat ze geen funk moeten gaan spelen, want dat kunnen ze niet. We leven hier in een klompendanscultuur. Rock kunnen we nog net hebben, maar funk? Nee. Doe maar weg."

VAN DIK HOUT - 'HET LICHT'
Voor het eerst knikt hij het hoofd voorzichtig mee op de maat. Als de zang begint: "Van Dik Hout... Nu snap ik waarom ze zo'n succes hebben. In de popmuziek gaat het er meestal om dat je het juiste kruidenmengsel tussen heavy en poppy weet te vinden. Nirvana kon dat, Oasis kan dat en zij hebben dat ook wel. Ik vind dat ze snel geleerd hebben, absoluut. Ik hoor hier niets van De Dijk in of van ons. Hoewel dit, van alles wat ik tot nu toe gehoord heb, het dichtst bij mijn invalshoek ligt. Het klinkt heel romantisch, dat heeft mijn werk ook. Ik vind mezelf wel een dichter, ja."

RAGGENDE MANNE - 'POEP IN JE HOOFD'
"Jaja, Raggende Manne. Ik moet eerlijk zeggen, ik heb ze wel eens beter gehoord. Optredens zijn altijd wel leuk. Vroeger konden ze echt beuken alsof hun leven ervan afhing. Dit vind ik eigenlijk alweer een beetje te gepolijst. Het klinkt mij meer als hardrock in de oren dan punk, wat je eigenlijk verwacht."

Wat denk je, is dit de toekomst van de Nederlandstalige rock?
"Dat weet ik pas het komende half jaar. Wij hebben nu een plaat uit; als die zou smoren in het idee, dat dit is wat de mensen leuk vinden, dan wordt het tijd om mijn levensvisie eens aan te passen."

En doe je dat dan ook?
"Nee."

MARCO BORSATO - 'IK LEEF NIET MEER VOOR JOU'
"Grappig dat je dit draait. Ik wilde net vragen waarom je geen Marco Borsato bij je had. Hij heeft namelijk wel iets in zich dat ik goed vind. Schlager, dat wel, maar hij klinkt ook wel weer oprecht. En dat is grappig, want die naam 'Marco Borsato' doet vermoeden dat het echt allemaal van A tot Z fake is. Net als 'The Scene' eigenlijk, haha. Maar in het café om de hoek waar ik vaak kom, wordt-ie regelmatig gedraaid. Dan hoor je dat er goede dingen bijzitten. Dit nummer vind ik trouwens verschrikkelijk. Dat ritme haat ik!"

Na afloop maakt Thé Lau niet echt de indruk dat hij de nieuwe Scene heeft gehoord. Het vermoeden wordt bevestigd, maar, vind hij, "Ik moet zeggen dat er een hoop gebeurd is de laatste tijd. Muzikaal is het allemaal een stuk breder geworden. Aan de andere kant heb ik geen moment het idee gehad dat we er binnenkort zware concurrentie bij krijgen. Ik had graag gehad dat er iets bij zat, waarvan ik echt het zweet in mijn handen zou krijgen. Maar hier, moet je mijn handpalm voelen..." Kurkdroog. «

[Media]