IK MOEST IETS OPBEURENDS SCHRIJVEN
ALGEMEEN DAGBLAD David Kleijwegt, 1996 Thé Lau: "Of 'Arena' de meest persoonlijke CD van The Scene is? Zou kunnen, maar zo voelde het niet. Bij de vorige studio-CD, 'Avenue De La Scene', had ik achteraf een kater. Een kater van het gevoel dat ik te veel van mezelf bloot had gegeven. In het geval van 'Arena' is dat stukken minder, maar het zou ook best kunnen dat ik daar speciaal eelt voor heb ontwikkeld." 'want
de klank van de saaiheid teistert mijn oren (uit 'Romantiek') "Er komt ook gelukkig weer eens humor in de liedjes voor. Zoals in 'Romantiek'. In de band was op een gegeven moment heel veel privé-gerommel. Ik moest iets opbeurends schrijven. Iets waar iedereen om kon lachen. En inderdaad: hinnikend hebben wij alle koortjes ingezongen." 'wij
zijn meer bang van de liefde (uit 'Bruid') "Het openingsnummer 'Bruid' kwam tot stand nadat ik een artikel in de krant had gelezen, waarin een kamikazepiloot werd geciteerd. Hij vond het niet erg zijn geliefde achter te laten en in die vliegende bom te stappen, want de dood was zijn bruid. Dat vond ik heel mooi. Het woord was mij misschien niet eens opgevallen als het niet in combinatie met de dood werd genoemd. Het werd opeens loodzwaar. Het moest en zou dan ook een nummer over angst worden. Om een beetje op weg te komen, heb ik toen mensen opgebeld met de vraag waar ze bang voor waren. Dat werd op den duur een heel archief. Uiteindelijk bleken alle antwoorden min of meer op hetzelfde neer te komen. De mensen zijn bang om alleen te komen staan. Aan de andere kant worden we zo mogelijk nog banger als wij totaal worden omarmd door liefde en genegenheid. Banger van de liefde dan van de dood. En zo kom je weer terug bij die kamikazepiloot." 'zij
die de eenzaamheid van iedereen verwoorden (uit 'Junkie Met Talent') "Weet je wat ik zo eng vond? Toen Kurt Cobain nog in leven was, hoorde ik mensen over hem praten alsof hij al goed en wel begraven was. Na dat ene incident in Rome. Ook dat wordt aangestipt in 'Junkie Met Talent', een nummer over hem. Ik heb eens iets dergelijks meegemaakt in de straat waar ik woonde. Mijn buurman flipte. Hij was zijn meubilair naar beneden aan het gooien. Onder aan de straat zat een tapijthandel met grote ramen. Alles - stoelen, tafel - ging daar doorheen. Het was een kolossaal kabaal, zodat op den duur alle mensen uit de straat uit hun ramen hingen. Kijkend wat er gaande was. Die man stond inmiddels op het balkon. Hij hield zich met één hand vast, terwijl hij in de andere een fles cognac had met nog slechts een bodempje. Hij begon te roepen: 'ik maak er een eind aan, ik maak er een eind aan.' En weet je hoe de buurt reageerde? In koor riepen de mensen: 'spring dan, lafaard!' Ik was werkelijk geschokt." '...voor
het oog van het publiek (uit 'Junkie Met Talent') "Ik zie een verband tussen die buurman en Kurt Cobain. Mijn vader heeft ooit eens tegen me gezegd: 'Dat werk van jou, jongen. Als het aan het publiek ligt, is het koorddansen, zo hoog mogelijk boven de grond en bij voorkeur zonder vangnet.' In die lijn zie ik het verhaal van Cobain inmiddels ook. Te hard, te snel." 'vader, vader, wat was je vaak dronken of weg' (uit 'Wild En Luidruchtig') "Of de familie Lau een dergelijke zin op prijs stelt? Dat heb ik nog niet gevraagd. Ik ga het nummer nog wel laten horen, dat zeker. De wet in het artiestenberoep is dat je in zulke dingen gewoon hard moet zijn. Het gaat om het resultaat. Als je uit lankmoedigheid alles weglaat, hou je op een gegeven moment niets meer over om op te schrijven. Ik maak me er in dit geval geen zorgen om. De mensen in Bergen waar ik ben opgegroeid, die de plaat kopen, zullen ongetwijfeld zeggen: zozo. Ik denk eerlijk gezegd niet dat mijn vader het vervelend vindt. Hij heeft mijn carrière altijd gesteund, ook toen het helemaal niet goed ging. Hij was de enige in mijn familie die niet zei: 'Je kon op school altijd zo goed tekenen. Ga daar wat mee doen, dit wordt nooit wat.' Ach, het gaat uiteindelijk maar om een enkele zin. Uiteindelijk is het toch een loflied. In mijn jonge jaren vond ik mijn vader de beste vader van de hele wereld." 'en hij
noemt zich presentator (uit 'Varken Met Succes') "Het nummer 'Varken Met Succes' gaat over een TV-persoonlijkheid die ik op een feest tegenkwam. Nee, ik zeg niet wie het is, dat is niet zo vreselijk belangrijk. Op dat feest stond ik met iemand te praten en hij onderbrak ons op een onbeschofte manier. Hij was dronken en heel zelfingenomen. 'Wat een boze ogen', vertrouwde hij me toe toen ik liet blijken niet zo blij met hem te zijn. In de taxi naar huis heb ik de tekst van dat liedje onmiddellijk opgeschreven. 'Heeft iemand een velletje papier?' En rattetattat. In één keer. Dat heet nu 'geïnspireerd'. Ik moet hem eigenlijk nog een bedankbriefje schrijven. Ik denk dat hij niet eens weet dat er iets tussen ons is voorgevallen. Dat doet er ook niet toe. Ik heb een goed liedje. En daar gaat het om." « [Media] |